Bir Yıl Önceki İpek,
Bir Yıl Önceki İpek,
Bir çukurda gibi hissediyorsun, biliyorum.
Gökyüzünü hayal et. Bu çukurun seni daha yükseğe fırlatacak bir tramplen olduğunu düşün.
İnsanlardan korkmaya başladın, korkunu duyuyorum. Bu duyguyu hazmet. Kendini koruma güdünle birleşen bu korku sana bir mekanizma inşa edecek. Ruhundaki inşaa sürecine izin ver. Evet, biraz toz yutacaksın ama sonunda kalp kamaştıran bir yapı olacaksın. Umuyorum.
İnsanlar çok acımasız. Hâlâ öyle. Bunu kabullen. Kendi benliğinde maden işçiliği yapmaya devam et.
Merak etme, kendine verdiğin sözü tutup, kendini bambaşka bir yere taşıyacaksın. Aynı öykündeki gibi etiketini yırtacaksın. Özünü çize parçalaya yapıştırdıkları etiketi…
Bambaşka bir kültür ve ülkeyle tanışacaksın. Yepyeni görüntüler ve fikirler ile besleyeceksin kendini. Bambaşka bir gökyüzüne bakıp, güneşlere yalvaracaksın. Yine de Berlin’e aşık olacaksın.
Havada kalan günlerin olacak, korkacaksın ama uçmanın cesareti tatlı gelecek. Yeni öyküler yazacaksın. Kendine ait bir mecra kuracaksın. Sözcüklerini paylaşacaksın. Bol çabalı, bol trafikli günlerin olacak. Sana söz veriyorum, yol alacaksın. Zor olacak. Hayat gibi olacak. Sınavlar ve evrensel felaketler olacak. Ama sana söz, kendine bir adım daha yaklaşacaksın.
Paralel evrende yaşamına devam eden İpek, her nerdeysen dur ve yeşili yaşa, sarının tadına var. Sen nasılsın? dersen… Ben fazla anlatmayayım için kararmasın.
Hayatın bir noktasında buluşmak üzere.
Not: 2019’u benim için öp kokla. 2020‘ye çok güvenme. Yılbaşında çok eğlen. Ve sağlıklı olmanın korkusuzluğunu yaşa.
Sevgiler,
Paralelin.
