Artık kadehlerine sığmayan kabukların dilinden&sesinden bir deniz dinliyorum. Benim kabukların denizinde olmam gerekirken onlar benim kadehimde. Bir süre hazince bakışıyor,
Hayatlarımız dönüştü. Öyleyse düşüncemiz de değişmeli. Dışarı çıkamıyoruz. – Yerine – Evdeyiz, kendimizi ve çevremizi koruyoruz. Tıkılı kaldım/Sıkıldım. – Yerine
Tüm yaşadıklarımız birer ruhsal aşınma. Olaylar geçtiğinde bu aşınmalardan şekillenen yeni bir ruhsal şeklimiz olacak. Doğada daima var olan, etki-aşınma-parçalanma-tepki-dönüşüm
İnsan, ne olursa olsun kendi tarihini arıyor. Bilmediği topraklarda, kendine benzeyen güneşler buluyor. Gecesine yakışan aylar tanıyor. Tenine tüneller açan
