Mottolar Yalan Söylüyor

Mottolar yalan söylüyor.

Hepimiz için aynı olan bir doğru zaman yok.

Mottolar hepimizi tek bir tipe dönüştürüyor.

Hepimiz için şimdi’de bir doğru yok.

Son günlerde hepimiz sosyal medyanın ağıyla kolayca önümüze gelen hap gibi mottolarla karşılaşıyoruz. Bunu yut ve iyi hisset! Sahiden de yutuyoruz bu hapları. Hepimiz için tek bir gerçeğin varlığına gitgide inanıyoruz. Fakat gerçeklik tek bir şeye işaret ediyor: Neden hâlâ sıkıntılı ve mutsuzuz?

Her insan birdir. Kendisi dışında her şey yanına sıfır olarak eklenir. 

İnsan ve Toplum: 1 ve 0

İnsan ve Duygu Evreni: 1 ve 0

İnsan ve Eylemleri: 1 ve 0

Koşullar ve Kurallar: 0 ve 0

Değerler ve Yargılar ve Doğrular: 0 ve 0 ve 0

İlişki: 1 ve 1

1 ve 0 sonsuz olasılık inşa eder. Parça sayısı ikidir fakat kombinasyon sınırsızdır. Parçalar bütünün önüne geçemez. Parçalar oyunu seçemez. Tıpkı bir bilgisayar oyunu yazılımı gibi oyun, bize özeldir. Oyun biziz. Hepimiz aynı şeylerden oluşuyoruz ve fakat bütüne farklı senaryolarla ulaşıyoruz. Dolayısıyla hepimize hitap eden bir motto mümkün değil. Kendi tasarımımıza yakıt olacak sözcükleri bulmak zorundayız.

Hepimiz anda kalmak, anda anlamak üzere tasarlanmadık. Kimimiz gerçeğini şimdi’de değil, şimdinin dalgaları dindiğinde algılıyor.

Hepimiz kalbimizin sesini dinlemek üzere tasarlanmadık. Kimimiz dalağının uyarısını, kimimiz sakralın cevabını, kimimiz duygularının netliğini dinliyor.

Hepimiz 7/24 bir motor gibi çalışmak için tasarlanmadık. Kimimiz enerjisini değişken kullanıyor. 

Hepimiz harekete geçmek için tasarlanmadık. Kimimiz yakıtlarını ödünç alıyor.

Hepimiz gerçekleştirmek için tasarlanmadık. Kimimiz davet bekliyor, kimimiz zamanı bekliyor.

Hepimiz aynı değerlere bağlanacak şekilde tasarlanmadık. Kimimiz kabilesel, kimimiz bireysel, kimimiz kolektif adına yaşıyor.

Hepimiz aynı kapılardan geçmek için tasarlanmadık. Kimimizin kapıları uyuyor, kimimizin kapıları asılı, kimimizinkiler kanal kanal bağlantı kuruyor.

Hepimiz kendinden emin olmanın önemi konusunda hemfikir olamayız. Çünkü hepimiz hemfikir olmak için değil hemdem olmak için tasarlandık. Kimimiz bu dünyada emin olmamanın esnekliğini taşıyor.

Mottolar bizimle alay ediyor.

Farklılaşma rüyamızı aynılık kabusuyla değil tokuş ettiğimiz için.

Mottolar bizi çöle inandırıyor.

Suyun kendisi olduğumuzu anlayamadığımız için.