NesliCAN

Eylül’ün kanatlandırdığı güzel melek Nesli,
Günler geçti… Adın aklımda. Günler akıyor… Ruhun varlığımda. Senin var olmadığın bir düşünceyi iteliyorum.
Şu an bir çatıdayım. Gözlerine yakınım. Bir balon havalanıyor sana doğru. Parmaklarımın ucuyla dokunuyorum… Sana bir selam yolluyorum.
Sensiz ilk haftamız.
Uçları sararmış bir pazartesi.
Bir kışın başında terk ettin bizi.
Sen gittiğinden beri korkular daha yarasız.
Göğe uzanan vinçler gördüğümde,
Gözlerim gökyüzüne uzanıyor.
Bir balon havalanıyor,
Aklım sana uçuyor.
Ne vakit bir savaş sesi duysam,
Hafızam seni hatırlıyor.
Havai fişekleri izlerken,
Işık ışık dağılıyorsun aklıma.
Yokluğunu yutkunuyorum Nesli.

Paylaşmak ister misiniz?

İPEK SÖZEN

Evrenime hoş geldiniz. Hayatta hepimizin kullandığı bir ortak noktamız var: Sözcükler. Ölümsüzlüğün icadı. Ruhlarımızın tarihini, evrenin kalbinde saklayan sihir. Bir ağacın yeşiline takılan nefes. Henüz yaşanmamış/solunmamış bir tarihin ayak sesleri. Arayışın ‘Daima!’ diye bağıran izleri...

Diğer